Autorka metody Dr Ayres w swojej książce „Dziecko a integracja sensoryczna” opisuje ją jako „organizację bodźców, która umożliwia ich późniejsze wykorzystanie.” Bodźce są według jej rozumowania „…pożywieniem dla mózgu, które dostarcza informacji niezbędnych do kierowania ciałem i umysłem.”
Proces integracji jest serią wielu czynności które musi wykonać nasz mózg, czego efektem jest nasze odpowiednie zachowanie, reakcja. Wszystkie bodźce, które odbieramy z otoczenia są rejestrowane, odpowiednio dostosowywane (modulowane), a następnie różnicowane (dyskryminowane). Na każdym z tych poziomów może dojść do zaburzenia, skutkiem którego będą zachowania, objawy nazywane zaburzeniami integracji sensorycznej.
Problemy z integracją sensoryczną są problemami, które utrudniają nam codzienne funkcjonowanie. Najczęściej zauważane są one przez rodziców, kiedy ich dziecko zaczyna bawić się z na placu zabaw, wchodzi w interakcje z rówieśnikami, lub przez nauczyciela, jeśli trudności dotyczą aspektów przedszkolnych lub szkolnych.
Bardzo ważne jest nie ignorowanie pierwszych oznak problemu. Nasz mózg, szczególnie w okresie młodości, jest bardzo plastyczny, dlatego im wcześniej rozpoczniemy pracę nad danym zaburzeniem tym większe prawdopodobieństwo że łatwiej nam będzie je wyeliminować.
